Sport to zdrowie!

Początek roku szkolnego to również moment kiedy większość z nas rodziców zastanawia się nad wyborem dodatkowych zajęć dla dziecka, pamiętajmy o tym by nasze dzieci jak najwięcej się ruszały, wybierajmy te dziedziny sportowe które przede wszystkim sprawiają radość dziecku!

Dane opublikowane kilka lat temu przez Najwyższą Izbę Kontroli są alarmujące – co trzeci polski uczeń szkoły średniej nie uczęszcza na lekcje wychowania fizycznego! Niechęć do wysiłku i notoryczne unikanie aktywności fizycznej to prosta droga do otyłości i poważnych problemów zdrowotnych w przyszłości. Jak temu zapobiec? Rozkochaj swoje dziecko w sporcie!

Przykład idzie z góry

Ogromną rolę odgrywają tu nie tylko nauczyciele WF-u, ale przede wszystkim rodzice i wzorce zachowań, które dziecko wynosi z domu. Jeśli Ty jesteś osobą aktywną – regularnie biegasz, pływasz, jeździsz na rowerze a wolny czas starasz się organizować tak aby dominowała aktywność fizyczna – to również dla Twojego dziecka sport stanie się czymś naturalnym, wpisanym w codzienne funkcjonowanie.

Kiedy zacząć i jaką dyscyplinę wybrać?

Dzieci uwielbiają ruch – ich chęć zdobywania przestrzeni, nieustannego poruszania się, skakania, biegania, wspinania, turlania jest dla nas – dorosłych imponująca. Nie ograniczajmy im tej naturalnej potrzeby – chwalmy i zachęcajmy do aktywności. Zalecenia Światowej Organizacji Zdrowia (World Health Organization, WHO) mówią, że w okresie rozwojowym dla prawidłowego rozwoju psychoruchowego dziecko powinno spędzać siedem godzin tygodniowo na aktywnościach sportowych.

Niemowlęta uwielbiają wodę, sportową przygodę z maluchami można zacząć od basenu. Kiedy dziecko pewnie chodzi i biega zachęcajmy je do ruchu bawiąc się w berka. Trójkołowa hulajnoga odpowiednia jest już dla dwulatka, a przygodę z rowerem – tym biegowym, bez pedałów – może rozpocząć trzyletnie dziecko.

Do szóstego roku życia dziecko powinno uczestniczyć w zajęciach ogólnorozwojowych, wykorzystujących takie elementy jak: podskoki, przysiady, skłony, bieganie, czołganie. Ich celem jest kształtowanie cech motorycznych: szybkości, zwinności, gibkości, skoczności, siły i wytrzymałości – komentuje ortopeda Łukasz Luboiński,. – Bardzo ważna jest różnorodność – im później dziecko zacznie specjalizować się w jednej aktywności, tym lepszą będzie miało ogólną sprawność – dodaje. Jak pokazują badania amerykańskich naukowców[1], wczesna specjalizacja w sporcie sprzyja skłonnościom do kontuzji – osoby, które w zbyt młodym wieku poświęciły się jednej konkretnej dyscyplinie sportu, dużo częściej ulegają urazom przeciążeniowym.

Uwaga na sporty jednostronne! Jeśli hulajnoga to trójkołowa, która umożliwia jazdę na obu nogach. Jeśli tenis, badminton, ping-pong, rzut oszczepem czy pchnięcie kulą, to z poważniejszym trenowaniem wstrzymajmy się do ukończenia przez dziecko dwunastego roku życia. – Wcześniej bowiem asymetryczny rozwój mięśni może zaburzyć prawidłowy wzrost i rozwój szkieletu – zaznacza doktor Luboiński.

Sport a wady postawy u dzieci

Sport nie tylko kształtuje charakter i podnosi odporność. Jest zbawienny jeśli chodzi o rozwój układu mięśniowo-kostnego, szczególnie w kontekście zapobiegania powstawaniu wad postawy lub ich pogłębianiu się. – Organizm człowieka to system naczyń połączonych – dysfunkcja jednego organu z czasem może spowodować wystąpienie poważnych patologii w innych. Płaskostopie może wywołać dolegliwości bólowe nie tylko stóp, ale też łydek i kręgosłupa. Dlatego tak ważne jest holistyczne wspomaganie rozwoju narządu ruchu u dzieci. Sport jest tu nieoceniony – wyjaśnia Katarzyna Goździak-Sobieraj, , specjalizująca się w rehabilitacji dzieci.

W zachęcaniu dzieci do aktywnego spędzania czasu wcale nie chodzi o wychowanie zawodowego sportowca, który
w przyszłości będzie zdobywał medale Igrzysk Olimpijskich – jak twierdzą sami lekarze, sport zawodowy ma niewiele wspólnego ze zdrowiem. Chodzi przede wszystkim o prawidłowy rozwój Twojego dziecka – zarówno fizyczny, jak i psychiczny. Praca, jaką włożysz teraz w zaszczepienie w dziecku zamiłowania do sportu, będzie owocować w przyszłości.